Nə istəyirəm bilirsən?
Hər hansısa bir küçədə gəzərkən, yanından
keçən
biri
mənim ətrimdən vurmuş olsun. Sən də o
ətiri,-
gözlərin
dola dola xatırlayasan-Ciyərlərinə çəkə çəkə
əzab
hiss edəsən.. Sonra səkiyə oturasan səssizcə,
saatlarla ağlayasan. Yalnızca məni
xatırlayasan.
Başqa bir gün, aşiq olduğunu sandığın hər
insanı
qucaqlayanda qarşındakının saçlarındaki
qoxuyla
mənim qoxumu müqayisə edərkən özündən
utanasan.
İçindən; "Nə edirəm mən?" deyərkən heç cürə
cavab
tapa bilməyəsən. Yolda gedərkən, səhvlərini
görəsən.. məni görəsən...
Televiziyada təsadüfən adım çəkiləndə və ya
hardasa
adımı eşidəndə elə darıxasan ki axtarıb
soruşmaq
gəlsin içindən, amma zəng edə bilməyəsən.
Zəng
etməyə cəsarət tapmayacaq qədər, aşiq
olasan
mənə. Hər hansısa bir qəzetdə bürc yazısına
rast
gəldiyində,
mənim bürcümü də oxumağa davam
edəsən..Xüsusiy
yətlərimi oxuduğunda onların məndə
olduğunu
xatırlayıb itirdiyin üçün peşman olasan..
Günün sonunda, gecə yastığa başını
qoyduğunda
mənim sənə öyrətdiyim kiçik sevincləri
kimlərlə
paylaşdığını xatırlayıb peşmanlıq çəkəsən..
Özündən nifrət edəsən, dostlarından.. sevgili
olduğun
hər insandan nifrət edəsən.
"Məni sev" demirəm.
Amma sevdiyim mahnıları dinləyərkən,sin
əndə
döyünən ürəyin ağrısın, nə olar?.. Bir az
ağrısın,sızlasın..bir az...lap az...